GNT |
ος
εν
μορφη
θεου
υπαρχων
ουχ
αρπαγμον
ηγησατο
το
ειναι
ισα
θεω
αλλα
εαυτον
εκενωσεν
μορφην
δουλου
λαβων
εν
ομοιωματι
ανθρωπων
γενομενος
και
σχηματι
ευρεθεις
ως
ανθρωπος
|
NA |
ὃς
ἐν
µορφῇ
θεοῦ
ὑπάρχων
οὐχ
ἁρπαγµὸν
ἡγήσατο
τὸ
εἶναι
ἴσα
θεῷ ,
ἀλλὰ
ἑαυτὸν
ἐκένωσεν
µορφὴν
δούλου
λαβών ,
ἐν
ὁµοιώµατι
ἀνθρώπων
γενόµενος·
καὶ
σχήµατι
εὑρεθεὶς
ὡς
ἄνθρωπος
|
EDW |
który mając naturę Bożą nie poczytywał swej równości z Bogiem za przywłaszczenie, ale wyniszczył samego siebie przyjąwszy naturę sługi, stawszy się podobnym do ludzi i dla swego sposobu życia uznany był za człowieka. |
SK |
On to, bytując w postaci Bożej, nie obstawał nieugięcie przy tym, by trwać w równości z Bogiem, a raczej wyniszczył siebie i przyjął postać sługi, stając się podobnym do człowieka. A gdy zjawił się w ludzkiej postaci, |
EDG |
który mając naturę Bożą i równość z Bogiem nie przywłaszczoną, nie strzegł jej zazdrośnie, ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy naturę sługi, stawszy się podobnym do ludzi, i dla swego sposobu życia uznany za człowieka. |
W |
który będąc w postaci bożej, nie uważał za grabież równości swej z Bogiem, ale wyniszczył sam siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi i postawą znaleziony jak człowiek. |
KUL/
BTI-IV |
On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, |
BP |
On to, istniejąc w naturze Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby być na równi z Bogiem, lecz sam siebie poniżył, przyjąwszy naturę sługi. Stał się podobny do ludzi i w zewnętrznej postaci uznany za człowieka. |
KR/ BWP |
On to, istniejąc [od wieków] w postaci Boga, nie uznał za stosowne korzystać ze swej równości z Bogiem, lecz [przeciwnie] wyzbył się wszystkiego, co Boskie, pojawił się w postaci sługi. Stał się podobnym do ludzi i - zgodnie z tym, czym był na zewnątrz - został uznany za człowieka. |
BW |
Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, |
PW |
który – choć w istocie swojej zawsze był równy Bogu – nie skorzystał w pełni z tej równości, ale wyparł się samego siebie, podjął niewolniczą służbę i żył jak zwykły człowiek. |
SŻ |
który chociaż był Bogiem, nie obstawał przy swych boskich prawach, ale wyrzekł się władzy i chwały, przyjmując postać niewolnika i stając się podobnym do ludzia . |
SŻ3 |
Chociaż zawsze był Bogiem, nie uważał, że za wszelką cenę musi zachować swoje boskie przywileje. Przeciwnie, wyrzekł się wszystkiego i przyjął status sługi – stał się człowiekiem takim jak wszyscy. Mało tego, uważany za zwykłego człowieka, |
NŚ |
który chociaż istniał w postaci Bożej, nie brał pod uwagę zagarnięcia, mianowicie tego, żeby być równym Bogu. Przeciwnie, ogołocił samego siebie i przybrał postać niewolnika, i stał się podobny do ludzi. |
NŚrew |
Chociaż istniał on w postaci Bożej, nie brał pod uwagę, żeby sięgnąć po coś, do czego nie miał prawa, i zrównać się z Bogiem. Przeciwnie, wyzbył się wszystkiego i przybrał postać niewolnika. Stał się człowiekiem. |
PI |
który w postaci Boga będąc, nie (jako) porywanie uznał być równo Bogu, ale siebie samego uczynił pustym, kształt sługi wziąwszy, w upodobnieniu ludzi stawszy się; i (dla) postaci dawszy się znaleźć jako człowiek, |
PJ |
On, choć istnieje w postaci Boga, nie za łakomy łup uznał być na równi z Bogiem, lecz ogołocił się, przjąwszy postać sługi, zacząwszy istnieć podobnie jak ludzie; z wyglądu postrzegany jak każdy człowiek |
BTV |
On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci, uznany za człowieka, |
PE |
On, będąc w postaci Bożej, nie wykorzystał swojej równości z Bogiem, ale umniejszył samego siebie, gdyż przyjął postać sługi i stał się podobny do ludzi. A w tym, co zewnętrzne dał się poznać jako człowiek |
PD |
który będąc w postaci Bożej, nie poczytywał sobie za zdobycz bycia równym Bogu, lecz wyrzekł się siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a gdy znalazł się w stanie człowieczym, |
KŻ |
Choć istniał On w postaci Bożej, nie uważał, że równość Bogu to coś, co należy posiąść siłą. Przeciwnie, ogołocił siebie, przybierając postać niewolnika, stawszy się takim jak ludzie. A kiedy objawił się jako człowiek, |
BL |
On, będąc w postaci Bożej nie zatrzymał jako zdobyczy równości z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi i w wewnętrznych objawach uznany za człowieka. |
EP |
On, mając naturę Boga, nie uznał za stosowne korzystać ze swojej równości z Bogiem, lecz ogołocił siebie samego, przyjmując naturę sługi i stając się podobnym do ludzi. A z zewnętrznego wyglądu uznany za człowieka, |
NBG |
który będąc w postaci Boga, nie torował sobie rabunku, aby być równym Bogu, ale opuścił samego siebie, przyjął postać sługi i pojawił się w obrazie ludzi. |
PL |
On, choć istniał w tej postaci, co Bóg, nie dbał wyłącznie o to, aby być Mu równym. Przeciwnie, wyrzekł się siebie, przyjął rolę sługi i był jak inni ludzie. A gdy już stał się człowiekiem, |
UNT |
Który będąc w postaci Bożej, nie poczytał sobie równości z Bogiem za grabież, ale poniżył samego siebie, przyjął postać niewolnika, stając się podobny ludziom, a z postawy znaleziony jako człowiek; |
NKB |
który, istniejąc na sposób Boży, nie dbał o to, aby być równy Bogu, ale ogołocił swoją egzystencję, przyjmując sposób istnienia jako niewolnik, stawszy się jednym z ludzi i w wyglądzie widziany jako człowiek, |
UBG |
On to, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież; Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi; |
NPD |
On bowiem, choć jest Bogiem, to jednak przebywając na Ziemi, nie upierał się zachłannie, by korzystać z praw i przywilejów, które przysługiwały Mu jako Bogu. Wręcz przeciwnie, sam siebie dobrowolnie z nich ogołocił, a przyjmując postać człowieka,
|
EPP |
On, będąc w postaci, Bożej nie uznał za przywałaszczenie, swej równości z Bogiem, lecz ogołocił siebie samego przyjąwszy postać sługi stał się podobny do ludzi, z wyglądu będąc człowiekiem, |
TNP |
Który będącb w postacic Bożej, nie uznał za grabieżd równości z Bogiem, Ale ogołociłe samego siebie, przyjął postaćf sługig , stając się podobny ludziom, a w zewnętrznej postacih został znaleziony jako człowiek; |
PO |
On to, istniejąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za skarb, który należy pochwycić, lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać niewolnika, stając się na podobieństwo ludzi; |
BI |
On, chociaż istniejąc w postaci Boga, nie uznał za stosowne, być równym Bogu, ale ogołocił siebie samego, przyjmując postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi, przyjmując zewnętrzny wygląd człowieka.
|